สตรีเชื้อสายมอญคนหนึ่ง เธอเคยมีประสบการณ์ที่ทำให้ไม่นับถือพระ ดังนั้นจึงนิยมบูชาเพียงเทพและวิญญาณบรรพบุรุษ
มาวันหนึ่ง มีศิษย์หลวงปู่ชวนเธอไปกราบหลวงปู่ดู่ที่วัดสะแก ตอนนั้นเหมือนจิตส่วนลึกของเธอก็มีความผูกพันกับพระรัตนตรัย เพียงแต่ยังไม่มีพระภิกษุที่จะช่วยยังศรัทธาให้เกิดขึ้น
ไหนๆ เธอก็ยอมไปกราบพระ เพื่อไม่ให้เสียโอกาส เธอจึงไปเช่าพระพุทธรูปมาองค์หนึ่ง กะว่าถ้าพระที่ไปกราบ ดีจริงอย่างที่คนชวนบอกเล่า ก็จะได้ให้ท่านอธิษฐานจิตให้
ระหว่างเดินทางไปวัด เธอมีคำถามมากมายในใจ แต่ไม่น่าเชื่อ เมื่อเธอกราบหลวงปู่ หลวงปู่ได้ตอบคำถามที่ค้างคาใจเธอทั้งหมด โดยไม่ทันได้ซักถามเธอเลย (เธอเล่าให้ผู้ที่ชวนเธอไปวัดฟังในตอนเดินทางกลับ) ทำให้เธอศรัทธาหลวงปู่มาก
และเมื่อเธอยกพระพุทธรูปประเคนให้หลวงปู่ช่วยอธิษฐานจิต สิ่งที่ไม่คาดคิดคือ เมื่อหลวงปู่อธิษฐานจิตให้แล้ว ท่านได้ยกพระพุทธรูปเข้าไปในกุฏิ สักพัก ท่านนำพระออกมาพร้อมบอกว่าท่านได้บรรจุพระธาตุให้แล้วนะ เป็นพระธาตุหลวงปู่ทวด !
โห โชคดีอะไรเช่นนี้ ขนาดผู้ที่พาเธอไป ก็ยังกึ่งโมทนากึ่งอิจฉา ^___^ เพราะไม่เคยเห็นหลวงปู่ทำให้ใคร แม้แต่ตัวเขา
วันนั้น เธอซาบซึ้งจนน้ำตาคลอเบ้า สิ่งที่หลวงปู่สงเคราะห์เธอ ไม่สูญเปล่า เพราะเธอกลับมาเป็นผู้ยึดมั่นในพระรัตนตรัยอย่างแน่นแฟ้น ทั้งเคร่งครัดการไหว้พระ สวดมนต์ และปฏิบัติสมาธิภาวนาเรื่อยมา
“พอ” (๒๑ กรกฎาคม ๒๕๖๔)
