ถามว่าปฏิบัติอะไร ก็ปฏิบัติกายวาจาจิตของเราน่ะสิ
กายวาจาที่ไม่เป็นศีล ก็ให้เป็นศีล และเป็นศีลที่ยิ่งๆ ขึ้นๆ ที่กอปรด้วยปัญญา
จิตที่แส่ส่ายไม่มั่นคง ไม่สงบระงับ ไม่มีความสุขที่ตัวจิตเอง ก็ปฏิบัติอบรมจิตให้มันสงบระงับเป็นสมาธิ พร้อมด้วยคุณธรรมต่างๆ มีเมตตา เป็นต้น
จิตที่เขลา ไม่รู้เห็นตามเป็นจริง พาให้หลงโลก หลงอารมณ์ หลงสังขาร หลงสมมุติ ก็ปฏิบัติอบรมจิตให้มีปัญญา รู้เห็นตามเป็นจริง เพื่อทำลายความหลง
“พอ” (๑๖ พฤษภาคม ๒๕๖๒)
