ที่ผ่านมาเห็นมีผู้ยกอ้างคำหลวงปู่ดู่กันมากที่ว่า “คนดีน่ะ เขาไม่ตีใคร” แล้วเราล่ะ เข้าใจกันแค่ไหน
ลูกทำผิด แม่ตีลูก สอนลูก ผิดไหม
ลูกศิษย์ทำผิด ครูตี ครูว่าศิษย์ ผิดไหม
มีผู้มาจาบจ้วงในหลวง พสกนิกรผู้จงรักภักดี ออกมาแสดงความไม่พอใจ จะถือว่าออกมาตีใครไหม
มีผู้มาจาบจ้วงพระพุทธเจ้า หรือมาทำพระธรรมวินัยให้วิปริต หรือประพฤติวิปริตจากพระธรรมวินัย ชาวพุทธออกมาแสดงทัศนะ แสดงพลัง ด้วยเจตนาจะรักษาความบริสุทธิ์ของพระธรรมวินัย หรือด้วยเจตนาจะปกป้องสิ่งที่เป็นที่เคารพเทิดทูนอย่างสูงสุด จะผิดไหม จะถือว่าออกมาตีใครไหม
โจรเข้าบ้าน เจ้าของบ้าน เจ้าของประเทศ เจ้าของพระศาสนาออกมาตีโจรได้ไหม หรือควรปล่อยปละละเลย
ที่หลวงปู่สอนว่า “คนดีน่ะ เขาไม่ตีใคร”นั้น ท่านหมายเอาการเบียดเบียนผู้อื่น หรือการกระทำด้วยอกุศลเจตนาเป็นสำคัญ
ไม่อย่างนั้นหลวงปู่ก็คงไม่ดุด่าว่ากล่าวศิษย์ (สมัยก่อนที่ท่านสอนหนังสือเด็กวัด ท่านยังใช้ไม้เรียวเลย) แล้วหลวงปู่ก็คงไม่ตำหนิบรรดาสำนักทรงที่หากินกับประชาชนหรอก
การตีความคำสอนคลาดเคลื่อนไป ย่อมทำให้เกิดการวางท่าทีและการปฏิบัติที่ไม่ถูกต้อง
ก็ทำนองเดียวกับลูกศิษย์ท่านหนึ่งของหลวงพ่อชา ที่ตีความคำสอนหลวงพ่อชาที่ว่าให้ปล่อยวาง ว่าคือการวางเฉย โดยไม่ต้องบริหารจัดการใดๆ ขนาดหลังคารั่ว ก็ไม่ซ่อมแซม จนหลวงพ่อชากล่าวสอนว่า อย่างนี้ไม่ใช่ปล่อยวางอย่างพระพุทธเจ้า แต่เป็นการปล่อยปละละเลย หรือปล่อยวางอย่างวัวอย่างควาย เพราะไม่ใช่ปล่อยวางด้วยปัญญา หากแต่ปล่อยวางด้วยความโง่ เป็นต้น
“พอ” (๒๑ พฤษภาคม ๒๕๖๑)