๑. หลวงปู่ดู่ท่านไม่ใช่เจ้าอาวาส แม้ช่วงหลัง ท่านจะมีพรรษามาก ท่านก็พอใจในความเป็นพระลูกวัดธรรมดาๆ เจ้าอาวาสวัดสะแกในสมัยหลวงปู่ดู่ยังมีชีวิตก็มีหลวงปู่ใหญ่ (พระโบราณคนิสสร) และหลวงตาหลาบ
๒. หลวงปู่จำพรรษาอยู่แต่วัดสะแก อยุธยา แถมยังไม่รับกิจนิมนต์ออกนอกวัดจวบจนวาระสุดท้ายแห่งชีวิต
๓. หลวงปู่ไม่เคยไปรับการรักษาที่โรงพยาบาล แต่มีคุณหมอท่านหนึ่งที่ปวารณาตัวมาดูแลท่าน ซึ่งท่านเคยต้องพึ่งหมอที่ชัดเจนก็เมื่อคราวมีอาการน้ำท่วมปอด จนเป็นไข้สูง โดยหมอมาฉีดยาถวายท่านที่ในกุฏิ แม้วาระสุดท้ายที่หลวงปู่อาพาธหนัก ท่านก็เลือกที่จะมรณภาพที่วัด มิใช่ที่โรงพยาบาล
๔. หลวงปู่ไม่เคยเดินทางออกนอกวัดไปกราบเยี่ยมครูบาอาจารย์ แต่มีครูบาอาจารย์มากราบเยี่ยมหลวงปู่ เช่น หลวงปู่บุดดา ถาวโร หลวงปู่โง่น โสรโย ครูบาบุญชุ่ม ญาณสํวโร รวมทั้งพระอาจารย์ตั๋น ถิรจิตฺโต และพระอาจารย์อนันต์ อกิญจโน เป็นต้น ส่วนหลวงพ่อเกษม เขมโก นี้ หลวงปู่สนิทคุ้นเคยมากกว่าครูบาอาจารย์ท่านอื่น ทั้งๆ ที่ไม่เคยไปมาหาสู่กัน (ในทางภายนอก) ถึงขนาดมีการฝากของทำบุญกันไปมาผ่านทางลูกศิษย์
บันทึกไว้เพื่อคนรุ่นหลัง
“พอ” (๑๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๒)
